Dzisiaj odbyły się uroczystości pogrzebowe wybitnego trenera, dwukrotnego Mistrza Europy, Andrzeja Niemczyka. W rodzinnej Łodzi twórcę największych sukcesów kobiecej reprezentacji Polski pożegnała między innymi rodzina, przyjaciele, jego podopieczne, trenerzy i kibice.

Uroczystości pogrzebowe w kościele św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Jana Bosko rozpoczęły się od przekazania na ręce córek zmarłego Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, którym Niemczyk został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę.

Prezydent uhonorował legendarnego szkoleniowca za wybitne zasługi w działaniu na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu oraz za osiągnięcia w pracy trenerskiej. Mszę koncelebrował ksiądz Edward Pleń, Krajowy Duszpasterz Sportowców.

Oprócz rodziny i najbliższych przyjaciół w ceremonii uczestniczyli między innymi Minister Sportu, Witold Bańka, przedstawiciele władz samorządowych, działacze Polskiego Związku Piłki Siatkowej z Prezesem Jackiem Kasprzykiem, sportowa i siatkarska społeczność – zawodniczki i zawodnicy, trenerzy, prezesi klubowi, a także wielu kibiców.

Swojego trenera niemal w komplecie pożegnały jego podopieczne z reprezentacji Polski, które w 2003 i 2005 roku pod wodzą Niemczyka zdobyły dwa złote medale mistrzostw Europy. Towarzyszyły im obecne Reprezentantki Polski.

„Złotka” wzięły ze sobą symboliczne złote róże, a obok urny z prochami i zdjęcia położono między innymi piłkę i dwa złote medale ME.

Ze łzami w oczach i łamiącym głosem szkoleniowca wspominała Katarzyna Skowrońska-Dolata. Dwukrotna Mistrzyni Europy powiedziała, że wśród kadrowiczek miał on niepodważalny autorytet, jednocześnie był jak ojciec, kolega, wujek i nauczyciel. – Dziękujemy trenerze! To był zaszczyt, że mogłyśmy być Twoimi babami – powiedziała z wielkim wzruszeniem. – Andrzej Niemczyk łączył w sobie wiele cech, które sprawiały, że był wyjątkowy. Siatkówka była dla niego pasją, miłością i całym życiem. Życzę tej dyscyplinie, aby ktoś taki znów się pojawił. To nie będzie łatwe, bo takich ludzi nie da się wychować czy wyszkolić – dodała.

Wszyscy obecni na pogrzebie podkreślali, że zmarły był wybitnym trenerem i znakomitym motywatorem, a także nietuzinkowym i barwnym człowiekiem, dla którego nie było rzeczy niemożliwych.

– Nie miałem okazji zaczerpnąć z pana wiedzy, czego bardzo żałuję, bo był pan wielkim trenerem i wielkim człowiekiem. Wszyscy pamiętamy emocje i łzy wzruszenia, jakie dostarczały nam pana „złotka”. Panie trenerze, tam u góry pana potrzebują. Ktoś musi tę drużynę tam poustawiać i powiedzieć Agacie Mróz, jak ustawić się do bloku. Przed panem wielkie wyzwanie i to, co pan kochał – wieczna siatkowa i polskie oklaski – powiedział Witold Bańka, Minister sportu.

Prezydent Łodzi Hanna Zdanowska w odczytanym liście zaznaczyła, że Niemczyk był trenerem międzynarodowego formatu, ale dla wszystkich łodzian pozostanie „chłopakiem z Bałut” – walecznym, nieustępliwym i bezkompromisowym.

Jacek Kasprzyk, Prezes PZPS podkreślił zaś wkład Niemczyka w rozwój europejskiej i światowej siatkówki, przypominając jego sukcesy w pracy z kadrą Polski i Niemiec oraz w klubach tego kraju i Turcji.  – Spełniłeś marzenia naszego środowiska, milionów kibiców rozpoczynając erę sukcesów Polskiej Siatkówki.  Dziękujemy Ci za to i uczynimy wszystko by Twój dorobek krzewić i rozwijać – zakończył Prezes PZPS.

Legendarny trener został pochowany w Alei Zasłużonych na łódzkim cmentarzu komunalny „Doły”. Córka szkoleniowca – Małgorzata Niemczyk – do grobu wrzuciła piłkę.

Oprócz żałobników, w ostatniej drodze zmarłemu trenerowi towarzyszyły poczty sztandarowe między innymi Polskiego Związku Piłki Siatkowej, Polskiego Komitetu Olimpijskiego, ChKS Łódź i Społem Łódź, w którym zaczynał karierę zawodniczą.

Andrzej Niemczyk zmarł 2 czerwca w wieku 72 lat po chorobie nowotworowej.

Trener reprezentacji Polski (1975–1977)

 1975 – 6. miejsce w mistrzostwach Europy w Jugosławii

 1977 – 4. miejsce w mistrzostwach Europy w Finlandii

Trener reprezentacji RFN (1981–1989)

 1982 – 14. miejsce na mistrzostwach świata w Peru

 1983 – 5. miejsce na mistrzostwach Europy w NRD

 1984 – 6. miejsce na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles

  1985 – 6. miejsce na mistrzostwach Europy w Holandii

  1986 – 13. miejsce na mistrzostwach świata w Czechosłowacji

  1987 – 9. miejsce na mistrzostwach Europy w Belgii

  1989 – 6. miejsce na mistrzostwach Europy w Niemczech

  Trener reprezentacji Polski (2003–2006)

  2003 – Złoto ME Mistrzostwo Europy w Turcji

  2005 – Złoto ME Mistrzostwo Europy w Chorwacji

  Trener klubowy

  Mistrz Niemiec: 1982,1983,1984,1986,1987,1988 (SV Lohhof)

  Mistrz Turcji: 1997 (Vakifbank), 1998 (Vakifbank), 1999 (Vakifbank), 2001 (Eczacibasi)

  Puchar Europy CEV – 1981 z SV Lohhof (I edycja pucharu)

  Puchar Niemiec z SV Lohhof 1982, 1983, 1984, 1986

  Puchar Niemiec z SCC Berlin 1994, 1996

  Puchar Europy z klubami niemieckimi:

  1981 – Zdobywca Pucharu CEV

  1982 – 3. miejsce PEMK (SV Lohhof)

  1983 – 4. miejsce PEMK (SV Lohhof)

   1984 – 3. miejsce PEMK (SV Lohhof)

   1985 – 4. miejsce PEMK (SV Lohhof)

   1986 – 2. miejsce PEZP (SV Lohhof)

    Puchar Europy z klubami tureckimi:

    1991 – 3. miejsce Puchar CEV – Vakifbank

    1992 – 3. miejsce Puchar CEV – Vakifbank

    1998 – 2. miejsce PEMK – Vakifbank

    1999 – 2. miejsce PEMK – Vakifbank

    2002 – 4. miejsce PEMK – Eczacibasi

źródło: pzps.pl