W czasie podróży na kontynent amerykański, prezentujemy kolejny kraj „Zaplecza”. Pora na Kanadę i jej reprezentację, startującą w grupie C.

fot. fivb.org

Rozgrywki kontynentalne oznaczają dla tej reprezentacji walkę z takimi drużynami jak Stany Zjednoczone i Kuba. W dwudziestu trzech edycjach Mistrzostw Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Kanadyjczycy nie wywalczyli jeszcze żadnego złotego medalu, 5 razy stawali na drugim stopniu podium, brąz wywalczyli aż dwunastokrotnie. Liga Światowa jest dla reprezentacji Kanady najlepszym „przetarciem” i przepustką do walki z najlepszymi z całego siatkarskiego świata.

Przyjrzyjmy się dotychczasowym startom reprezentacji Kanady w World League. Rok 2012 i pierwszy występ (Kanada pokonała w eliminacjach do LŚ zespół Portoryko) przyniósł tej drużynie 12. miejsce w klasyfikacji końcowej. Już do samego startu w Lidze Światowej Kanadyjczycy podeszli wyjątkowo entuzjastycznie, a za 12. lokatą kryło się coś więcej – bardzo cenne doświadczenie i ogrywanie zawodników na najwyższym międzynarodowym poziomie (w grupie B Kanadyjczycy zmierzyli się z Finami, Brazylijczykami i… Polakami, między innymi w katowickim Spodku). Już kolejna edycja Ligi Światowej w 2013 roku to najlepszy dotychczasowy wynik reprezentacji Kanady w Światówce – awans do rozgrywanego w Argentynie Final Six i wysokie, piąte miejsce w tabeli końcowej. Kanadyjczycy wygrali w Mar del Plata z faworyzowanymi Rosjanami, którzy awansowali jednak ostatecznie do półfinału rozgrywek dzięki pokonaniu Brazylii. Wyniku nie udało się Kanadzie obronić w 2014 roku, kiedy to startująca w drugiej dywizji reprezentacja z Ameryki Północnej musiała uznać wyższość Belgii w grupie C. Siódme miejsce na zeszłorocznych Mistrzostwach Świata rozgrywanych w Polsce pokazuje jednak, że dobra gra Kanady to nie tylko jednorazowy, przypadkowy wynik osiągnięty w nieprzewidywalnej LŚ. To rezultat sukcesywnego budowania drużyny, która już wykonała krok milowy w swoim rozwoju. W obecnych rozgrywkach zespół Kanady zobaczymy w starciach grupy C, przeciwko reprezentacji Argentyny, Bułgarii i Kuby.

Przypomnijmy, że Kanada to kraj bez profesjonalnej ligi, posiadający jedynie ligę uniwersytecką (zespół Kanady zajmuje 14. miejsce w rankingu FIVB). Szansę na grę i rozwój kadrowiczom zapewnia narodowy ‘Team Kanada’ realizujący obecnie plan rozwoju na lata 2013-2016. Obecni reprezentanci zasilają także zespoły występujące w lidze tureckiej, francuskiej, niemieckiej, szwajcarskiej, brazylijskiej oraz… polskiej – powołanie ponownie otrzymali Justin Duff oraz Steven Marshall, którzy zaprezentowali się w ubiegłym sezonie w szeregach Transferu Bydgoszcz. W porównaniu z ubiegłoroczną LŚ, w składzie zabrakło takich nazwisk jak Dallas Soonias czy Adam Kamiński, pojawiło się natomiast kilku nowych graczy.

Skład reprezentacji Kanady na Ligę Światową 2015:

Rozgrywający: TJ Sanders (PV Lugano), Joshua Howatson (Team Kanada), Dustin Schneider (Team Kanada), Ciaran McGovern (SWD Powervolleys Duren), Jay Blankenau (Team Kanada)

Atakujący: Gavin Schmitt (Arkas Izmir), Christopher Voth (Abiant Lycurgus), Cassey Shouten (Team Kanada), Jason Derocco (Afyonkarahisar Belediyesi)

Środkowi: Justin Duff (Transfer Bydgoszcz), Braden McLean (Team Kanada), Adam Simac (Asul Lyon Volley), Daniel Jansen Vandoorn (SAEMS Tourcoing VB), Max Burt (Nantes Rezé Métropole Volley​), Lucas VanBerkel (Team Valla), Graham Vigrass (Etoile Sportive du Sahel)

Przyjmujący: John Gordon Perrin (Arkas Izmir), Rudy Verhoeff (GFCO Ajaccio VB), Toontje van Lankvelt (Asul Lzon Volley), Freddie Winters (Sada Cruisero Volei), Steven Marshall (Transfer Bydgoszcz), Nicholas Hoag (Tours VB), Christopher Hoag (Bornova Anadolu Lisesi Spor)

Libero: Dan Lewis (Rennes Volley 35), Blair Bann (SWD Powervolleys Duren)

Sztab szkoleniowy:

Manager zespołu: Julien Boucher

Trener: Glenn Hoag

Asystent trenera: Vincent Pichette

Fizjoterapeuta: Jean-Sebastien Hartell

Budowniczym o sporych zasługach w zespole Kanady jest niewątpliwie Glenn Hoag – szkoleniowiec trenujący z drużyną od 2006 (!) roku. Bardzo cierpliwie, krok po kroku stworzył on podwaliny reprezentacji, która jest w stanie rywalizować ze światową czołówką. Teraz przed Hoagiem i jego kadrą kontynuacja pracy aż do Igrzysk w Rio de Janeiro. Co ciekawe, kanadyjski trener z powodzeniem prowadzi także drużynę Arkasu Izmir, w którym występuje atakujący reprezentacji Kanady, filar drużyny – Gavin Schmitt. O jakości gry zespołu z Ameryki Północnej decydują także takie nazwiska jak TJ Sanders, Dustin Scheider, John Gordon Perrin, Rudy Verhoeff, Nicholas Hoag, Freddie Winters i spółka. Siła drzemiąca w spokojnie i systematycznie budowanej reprezentacji Kanady może pozwolić jej zawalczyć w kolejnych meczach LŚ i już wkrótce sporo namieszać w argentyńskich, bułgarskich i kubańskich planach.